L’Equipe de Rêve

Op het nieuwe album ‘Ram kiks!’ experimenteren Jo Didderen & L’Equipe de Rêve met nieuwe ingrediënten en smaken. Maar de band put uit dezelfde keuken, die van de licht verteerbare jazz.
Paul van der Steen

© René Bradwolff
Jo Didderen en L’Equipe de Rêve in actie. Met van links naar rechts: Simon Oslender, Bart Oostindie, Steffen Thormählen, Rob Sijben, Marc Huynen, Jérôme Cardynaals, Tim Daemen en Jo Didderen.

Bassist Jo Didderen uit Kerkrade komt met
een nieuw happy jazz-album van L’Equipe De Rêve: licht en opgewekt, maar toch vernuftig.
„Ik zie echt wel wat er allemaal voor rottigheid in de wereld gebeurt, zeker nu.” Bassist Jo Didderen wil maar zeggen: hij heeft geen oogkleppen op. Toch kiest hij op Ram kiks!, het vierde album met zijn L’Equipe de Rêve, niet voor muziek met een zware boodschap. „Ik hou van het spirituele en diepgravende van iemand als John Coltrane. Steeds meer zelfs. De Amerikaanse bassist Charlie Haden, die met zijn Liberation Orchestra jazz met politiek engagement combineerde, is een van mijn helden. Maar ik vind het zelf fijn, als publiek vrolijk naar buiten gaat.”

‘Happy jazz’ noemt hij de muziek die hij met L’Equipe de Rêve maakt. In de hoestekst van zijn nieuwe plaat, die op 17 september in het openluchttheater in Thorn wordt gepresenteerd, heeft hij het over ‘jazzcapisme’. „Die vlag dekt de lading goed, al is het misschien een beetje een schijtlollige woordspeling.”

Cadeau

L’Equipe de Rêve was het cadeau dat Didderen, de bassende rots in de branding in heel veel formaties en onder meer vaste begeleider van Arno Adams, zichzelf gaf bij zijn vijftigste verjaardag. „Mijn dreamteam, een band die ik ooit wilde formeren. Dat mijn vader de zestig nooit heeft gehaald, hielp om het niet bij dromen te laten. Je kunt wel steeds opnieuw zeggen: Dat komt wel een keer. Maar wanneer is het dan tijd voor die ene keer?”

Voor de band liet de bassist zijn oog vallen op trompettist Marc Huynen, trombonist Tim Daemen, altsaxofonist Rob Sijben, gitarist Bart Oostindie, toetsenist Simon Oslender, drummer Jérôme Cardynaals en percussionist
Steffen Thormählen. „Een mix van verschillende karakters en leeftijden. Allemaal toppers uit Limburg en de euregio van wie ik dacht dat ze elkaar goed zouden aanvullen. Het is niet per se een bandje van een bassist, meer een collectief.”

Lol en energie

Didderen is inmiddels 57 en zijn Equipe blijft optreden en platen maken. „Ook de jongste leden blijven komen, terwijl dat Simon Oslender met inmiddels de grootste jazznamen speelt en Jérôme Cardynaals met bands als
Oscar & the Wolf speelt in AFAS Live en op grote festivals. Maar de lol en de energie van dit bandje blijft trekken. Nu hoop ik dat we op zijn minst tot mijn zestigste met deze band lekker kunnen doorgaan.” Dat spelplezier zit ook in de titel van de nieuwe plaat, Ram kiks!. Die verraadt Didderens bovendien Kerkraadse roots. „Ram kiks is in het zuidoosten van Limburg zoiets als ‘vet cool’.”
Ten opzichte van vorige albums is het geluid van Didderen en zijn Equipe rijker geworden: „Op sommige nummers zijn er wat instrumenten bijgekomen: dwarsfluit, vibrafoon, wat percussie. Het repertoire waaiert af en toe uit naar wereldmuziek en latin. Een stuk als Dansje voor dingetje is losjes geïnspireerd op de muziek bij I dream of Jeannie, een Amerikaanse sitcom uit de jaren zestig. Dat nummer zit echt tegen het lullige aan. Op die rand balanceren vind ik mooi: dat het heel makkelijk lijkt, maar stiekem toch complex in elkaar zit.”

Punkmentaliteit

De bassist heeft dat altijd opgezocht. „Op het conservatorium in Den Haag lag de nadruk erg op het ernstige. Het woord ‘leuk’ kwam niet heel vaak voorbij. Tijdens en na mijn studietijd probeerden we met het trio, Fennis & Didderen al gekkigheid te integreren in onze muziek. Dat bandje combineerde een soort punkmentaliteit met jazz, uit verzet tegen dat überserieuze.”
Dansbaar vindt Didderen een must bij happy jazz. Het moet grooven, swingen. En de nummers moeten echt liedjes zijn. „Bij veel andere jazz doet het themaatje er niet zo toe. Daar draait het vooral om het improviseren op basis van akkoorden. Bij muziek als die van L’Equipe blijft de melodie meestal wel aanwezig.”
Het grootste misverstand is volgens Didderen dat licht en makkelijk zo ongeveer synoniemen zijn. „Kijk naar een film als Love Actually. Die zit eigenlijk heel vernuftig in elkaar. Als films, boeken, beeldende kunst of muziek niet hele zware thema’s hebben, dan worden ze al vrijwel automatisch onderschat.” Het album ‘Ram kiks!’ (Inbetweens Records) van Jo Didderen & L’Equipe de Rêve wordt zondag 17 september om 14.00 uur gepresenteerd tijdens een concert in het Openluchttheater Thorn.