New Orleans Old Stars. 22 januari j.l.

Wat een geluk dat dit orkest zo snel in staat is gebleken om de lacune die was ontstaan door het wegvallen van de NEVER MIND JAZZ BAND op te vullen. Bij deze willen wij het geblesseerde orkestlid een voorspoedige revalidatie toewensen.
En dan het concert; wat moet ik dáár nou over zeggen. Zelden hebben we een orkest gehad dat zoveel genres in zijn optreden had verpakt. Er werd New Orleans stijl gespeeld, Boogiewoogie, veel Blues, ik meen zelf Rock en Roll te hebben gehoord. Dat het een gelegenheidsorkest was, is geen moment te horen geweest; ik heb alleen maar vakmensen aan het werk gezien, die zelf zoveel plezier hadden in hun optreden, dat de vonk gelijk oversloeg op het publiek. Jammer dat niet meer mensen hebben kunnen meegenieten, ik hoop dat de komende concerten beter bezocht gaan worden.

De ritme sectie met Paul Brandes op de contrabas en Christ Vingerhoets op drums ging heel goed samen met de blazers, Vincent Elferink,
Philippe de Smet en Bruno van Ackoleyen, die samen ook nog tussen het publiek door gingen paraderen. Bruno had de playlist gemaakt en presenteerde de te spelen nummers. Ik denk dat niemand hem heeft kunnen verstaan, zo zacht sprak hij. Maar zijn zang, was evenals het zingen van Vincent en Emile, fijn om te horen. Ook het gedegen banjospel van Wouter en zijn solo’s waren van prima kwaliteit. Emile heeft de piano nog net heel gelaten, hoewel hij er danig op te keer ging met zijn heerlijk pianospel.
Het prettige is, dat we de meeste van deze muzikanten dit jaar nog eens terugzien, bij de New Orleans Revival, Stompers, of de Phoenix Jazzband.